การศึกษาวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ เพื่อศึกษาถึงปัจจัยที่ส่งผลกระทบต่อปริมาณการส่งออกลำไยสดไปประเทศจีน โดยเก็บรวบรวมข้อมูลทุติยภูมิ(Secondary Data) แบบอนุกรมเวลา(Time Series) รายปี ตั้งแต่ ปี พ.ศ.2545 ถึง ปี พ.ศ.2560 จำนวน 16 ปี และนำมาวิเคราะห์ข้อมูลด้วยเครื่องมือทางเศรษฐมิติแบบสมการถดถอยพหุคูณ (Multiple Regression Model) ด้วยวิธีการประมาณค่าสมการแบบวิธีกำลังสองน้อยที่สุด (Ordinary Least Squares – OLS) โดยตัวแปรอิสระที่ใช้ในการศึกษาในครั้งนี้ ได้แก่ ผลิตภัณฑ์มวลรวมภายในประเทศของประเทศจีน ราคาส่งออกลำไยไปประเทศจีน การปฏิบัติที่ดีสําหรับการรมผลลําไยสดด้วยก๊าซซัลเฟอร์ไดออกไซด์ (มกษ. 1002-2557) ผลการวิเคราะห์พบว่าผลิตภัณฑ์มวลรวมที่แท้จริงภายในประเทศจีน มีนัยสำคัญทางสถิติที่ 0.01 มีความสัมพันธ์ไปในทิศทางเดียวกันกับ ปริมาณการส่งออกลำไยสดไปประเทศจีน และปีที่มีใช้มาตราการการปฏิบัติที่ดีสําหรับการรมผลลําไยสดด้วยก๊าซซัลเฟอร์ไดออกไซด์ มีผลแย่กว่าก่อนมีการใช้มาตราการ การปฏิบัติที่ดีสําหรับการรมผลลําไยสดด้วยก๊าซซัลเฟอร์-ไดออกไซด์ เท่ากับ -87.89573 ล้านกิโลกรัม อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ 0.01 เมื่อกำหนดให้ปัจจัยอื่นๆ คงที่