บทคัดย่องานวิจัย

ผลของไซโตไคนินและการเตรียมชิ้นส่วนต่อการทวีจำนวนต้นกล้วยไข่สายพันธุ์กําแพงเพชรในสภาพปลอดเชื้อ

ธนากร วงษศา, พิทักษ์ อินธิมา และอนุพันธ์ กงบังเกิด.
วารสารวิทยาศาสตร์เทคโนโลยี มยร, 6(2), 171-179. (2564).

บทคัดย่อ

จากการเลี้ยงเนื้อเยื่อเพื่อขยายพันธุ์กล้วยไข่สายพันธุ์กําแพงเพชรที่ยังคงประสบปัญหาอัตราการทวีจำนวนยอดต่ำ จึงได้ศึกษาการผ่าแบ่งชิ้นส่วนร่วมกับไซโตไคนินต่อการทวีจำนวนยอดใหม่ โดยเลี้ยงชิ้นส่วนหน่อที่ผ่าแบ่งตามยาวเป็น 2 ส่วน บนอาหารแข็งสูตร MS ที่เติมน้ำตาล 30 กรัมต่อลิตร และเติมไซโตไคนิน ได้แก่ Benzyladenine (BA), Kinetin(Kn) และ Thidiazuron (TDZ) ความเข้มข้น 0, 0.5, 1.0, 2.0 และ4.0 มิลลิกรัมต่อลิตรเป็นเวลา 6 สัปดาห์ วางแผนการทดลองแบบสุ่มตลอดพบว่า ชิ้นส่วนที่เลี้ยงบนอาหารสูตรที่เติม TDZ 0.1มิลลิกรัมต่อลิตร ให้จำนวนยอดใหม่เฉลี่ยสูงสุด 2.6 ยอด เมื่อเลี้ยงชิ้นส่วนที่ผ่าแบ่งเป็น 2 และ 4 ส่วน บนอาหารสูตรที่เติม TDZ ความเข้มข้น 0, 0.5, 1.0, 2.0 และ4.0 มิลลิกรัมต่อลิตรนาน 12สัปดาห์ พบว่า ชิ้นส่วนผ่าแบ่ง 2 ส่วน ให้จำนวนยอดใหม่มากกว่าชิ้นส่วนผ่าแบ่ง 4 ส่วน ให้จำนวนยอดสูงสุดเฉลี่ย 5.2 ยอด เมื่อเลี้ยงบนอาหารสูตรที่เติม TDZ2.0 มิลลิกรัมต่อลิตร เมื่อย้ายเลี้ยงยอดใหม่บนอาหารสูตรที่เติมออกซิน Indole-3-aceticacid (IAA), Indole-3-butyric acid (IBA) และ Naphthaleneacetic acid (NAA)ความเข้มข้น 0, 0.5, 1.0, 2.0 และ4.0 มิลลิกรัมต่อลิตรนาน 6 สัปดาห์ พบว่าต้นอ่อนเกิดรากมากที่สุดเฉลี่ย 19.9 รากเมื่อเลี้ยงบนอาหารสูตรที่เติม IAA2.0 มิลลิกรัมต่อลิตร และต้นกล้าที่ได้จากอาหารที่เติมออกซินทุกสูตรนั้นมีอัตราการรอดชีวิต 100% เจริญดีในโรงเรือนเพาะชําการศึกษานี้ประสบความสำเร็จในการเพิ่มจำนวนยอดใหม่กล้วยไข่สายพันธุ์กําแพงเพชร และการย้ายต้นออกปลูกในเรือนเพาะชํามีการเจริญเติบโตเป็นอย่างดี